Wolność ma swoją cenę... - recenzja książki Klejnot

Hej! :*

Dzisiaj przygotowałem dla Was recenzję książki Klejnot autorstwa Amy Ewing. Wiem, że ten post miał się pojawić wczoraj, ale z pewnych kłopotów nie mogłem napisać recenzji... No więc wynagrodzę to Wam dzisiaj. :)

Muszę zacząć od tego, że na polskie wydanie tej książki czekałem od stycznia tego roku i nie byłem pewny, kiedy pojawi się ona na rynku. No więc wyobraźcie sobie moją radość, kiedy dowiedziałem się o premierze Klejnotu! Pomimo często niepochlebnych recenzji postanowiłem sięgnąć po tą książkę, w końcu czekałem na nią ponad pół roku! A czy warto było? To już przeczytacie w recenzji. :)

Tytuł: Klejnot

Tytuł oryginału: The Jewel

Autorka: Amy Ewing

Tłumaczenie: Iwona Wasilewska

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 384

Wymiary grzbietu: 2,7 cm

Opis

Otoczone dzikim oceanem Samotne Miasto podzielone jest na pięć położonych koncentrycznie dzielnic. Najbiedniejszy, zewnętrzny krąg to Bagno. Centralny, zamieszkały przez elitę, nosi dumną nazwę Klejnot.

Mieszkanki Klejnotu, które pragną mieć zdrowego potomka, kupują na dorocznych Aukcjach surogatki - obdarzone nadzwyczajnymi Auguriami dziewczęta, pochodzące z uboższych kręgów miasta.

Violet Lasting jest jedną z nich. Kupiona przez Diuszesę Jeziora dziewczyna trafia do pięknego pałacu i szybko przekonuje się, że za olśniewającą fasadą kryję się świat dalece bardziej okrutny, niż mogłaby sobie wyobrazić. Odziana w piękne suknie lecz pozbawiona wszelkich praw Violet jest tylko zabawką w rękach okrutnej szlachcianki, która nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć cel.

Jedyną nadzieją Violet jest niespodziewana przyjaźń, która wkrótce przerodzić się ma w zakazany romans. 

A w Klejnocie za nieposłuszeństwo grozi śmierć...

Ocena

'Nadzieja to cudowna rzecz (...). A jednak nie doceniamy jej, póki nie zniknie.'

Wizualnie

Książka niewątpliwie wydana jest przepięknej okładce. Co prawda jest ona bardzo podobna do innej serii wydanej przez to samo wydawnictwo, na pewno wiecie już, o które książki mi chodzi - Rywalki. Jednak wydanie Klejnotu jest jeszcze piękniejsze i bardziej przykuwa uwagę niż wydanie Rywalek. Bardzo dobrze, że wydawcy postanowili wydać książkę w oryginalnej okładce. Czcionka jest dość duża i raczej nikt nie powinien mieć z nią problemów. Jednak opis, moim zdaniem, nie oddaje powagi sytuacji, z jaką będziemy mieć styczność podczas czytania książki. Ale o tym później... Podczas czytania bardzo przeszkadzały mi literówki, których było stanowczo za dużo. Niektóre pojawiały się w takich słowach, że nie potrafiłem od razu domyślić się, o co chodzi. W każdym bądź razie wydanie Klejnotu jest pięknie i solidnie wykonane, za co biję brawa dla wydawnictwa.

'Wolność ma swoją cenę.'

Fabuła

Szczerze mówiąc, jak dla mnie fabuła książki jest bardzo nowa i oryginalna. Jeszcze nigdy nie spotkałem się z tematem surogatek, co jednak nie znaczy, że nie jest on w literaturze poruszany. Jednak przypomina mi niektóre książki, jak na przykład Atrofia, której nie czytałem, jednak wiem, o czym opowiada.

Czytając Klejnot z pewnością nie zaznałem nudy - książka rozwija się w dobrym i szybkim tempie, nie ma owijania w bawełnę i zbędnego przedłużania. Akcja nie stoi w miejscu i co chwila się coś dzieje, autorka wplata w fabułę nieprzewidywalne i nagłe zwroty akcji.

Minusem dla mnie jest to, że autorka w niedokładny sposób zarysowuje tło i świat, w którym Violet mieszka, przez co Klejnot pełny jest nieścisłości i niedopowiedzeń. Nagle pojawiają się najróżniejsze określenia typu Bagno, Magazyn, Dom Płomienia, Bank, Farma, czy nawet tajemnicze Augurie, a autorka żałuje nam dokładniejszych opisów na ich temat, co z czasem powoduje, że po prostu gubimy się w tym wszystkim i nie rozróżniamy już nawet, która szlachcianka do którego domu należy, co ostatecznie utrudnia czytanie.

Rozwój wydarzeń prowadzony jest w sposób logiczny - nic nie dzieje się bez przyczyny i każda sytuacja z czegoś wynika.

Oczywiście książka nie obyłaby się bez wątku miłośnego... Amy Ewing wplątuję go w fabułę bardzo późno, bo na około sto pięćdziesiątej stronie, a co za tym idzie jest on bardzo chaotyczny. Kiedy w końcu doszedłem do wątku miłosnego, od razu wiedziałem, że jest to zauroczenie od pierwszego wejrzenia. Całe przedstawienie wątku romantycznego raczej mi się nie spodobało. Postępuje on za szybko i uczucie, które narodziło się pomiędzy Violet i Ashem raczej nie mogłoby rozwinąć się w tak krótkim czasie. Według mnie autorka mogła ten wątek bardziej szczegółowo rozwinąć dopiero w drugim tomie, bo to, co zrobiła z nim w pierwszym, wyszło po prostu banalnie i śmiesznie, a uczucie pomiędzy główną bohaterką i Ashem raczej nie łapie za serce.

Zakończenie pierwszego tomu jest bardzo niespodziewane, zaskakujące i kończy się w najważniejszym, kulminacyjnym momencie całej historii, ale to sprawia, że z wielką niecierpliwością czekam na drugi tom Klejnotu. Muszę się dowiedzieć, czy bohaterom uda się osiągnąć cel i co z nimi będzie.

'Dziś po raz ostatni jestem Violet Lasting.'

Bohaterowie

Główna bohaterka, Violet, jest pewnego rodzaju buntowniczką, jednak ostrożną i rozsądną. Nie popełniała niepotrzebnych błędów i z własnej woli nie zwracała na siebie zbędnej uwagi. Wiedziała, że inne surogatki giną w niewyjaśnionych okolicznościach i zostają ofiarami okrutnych intryg w grze o władzę, przez co trzymała się na baczności i uważała, żeby ktoś niepostrzeżenie jej nie zabił. Niestety czasem była łatwowierna i naiwna, co mnie troczę denerwowało, ale w pewnym stopniu ją rozumiem, bo w końcu od lat wszyscy zupełnie inaczej przedstawiali jej świat, do którego pewnego dnia trafi i będzie miała żyć, przez co mogła się pogubić. Violet miała cechy, które przypadły mi do gustu i dzięki nim polubiłem główną bohaterkę. Nie była samolubna i egoistyczna, wręcz przeciwnie - najpierw myślała o swoich przyjaciołach i rodzinie. Jednak dla mnie było w niej za mało ikry.

Lucien jest chyba najbardziej wyrazistą i najlepiej wykreowaną postacią w tej książce. Odkąd tylko się pojawił skradł moją sympatię. Ma bardzo miły charakter i możemy go z miejsca polubić. Bardzo pomógł Violet, dlatego ufałem mu przez cały czas. Mam nadzieję, że zostanie z nami do samego końca.

Raven, najlepsza przyjaciółka głównej bohaterki, jest jedną z moich ulubionych postaci, a informacji o jej losie wypatrywałem bardzo szczegółowo. Była ona taką postacią, jaką lubię - miała w sobie wiele ikry i ognia, była odważna. To, co zrobiła z nią okrutna szlachcianka doprowadzało mnie do niedowierzania i sprawiało, że moje serce krwawiło...

Diuszesa Jeziora jest postacią bardzo tajemniczą i intrygującą. Jej działania nie do końca są nam znane, nie poznajemy jej psychiki dokładnie. Jest to bardzo ciekawa kobieta, okrutna, jednak nie zła jak w baśniach - po prostu z charakteru. Wydaje mi się, że w przeszłości wydarzyło się coś, co doprowadziło ją do tego, że teraz potrafi zabijać i intrygować bez mrugnięcia okiem.

Cała arystokracja jest okrutna. Traktują swoje surogatki nie jak drugiego człowieka, lecz jak własność, jak rzeczy, które po czasie będzie trzeba "wyrzucić", bo nie będą nadawały się do użytku. Chwalą się swoimi surogatkami jak parą nowo kupionych butów, a żadna bogata dama nie cofnie się przed niczym, byle tylko pokazać, że ma najlepszą i najbardziej utalentowaną dziewczynę u swego boku. Nie cofną się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Najbardziej szkoda było mi dziewcząt, które w młodym wieku zabierane były z własnych rodzin, a potem stawały się ofiarami intryg i płaciły własnym życiem za błędy, których nie popełniły.

Inne postacie również są ciekawe, niektóre zabawne, jak na przykład syn Diuszesy Jeziora, którego wolałbym u boku Violet bardziej niż wyidealizowanego Asha.

'Nikt nie zasłużył sobie na takie życie. 

Nikomu nie powinno się odbierać prawa wyboru.'

Styl pisania

Książka prowadzona jest w pierwszoosobowej narracji w czasie teraźniejszym. Autorka posługuje się dobrym, niebanalnym językiem. Spodziewałem się infantylnego języka, jednak miło się zaskoczyłem. W atmosferę i świat przedstawiony w Klejnocie bardzo łatwo jest 'wsiąknąć', ale przerwać lekturę nie jest już tak łatwo. Nie znajdziecie tu nudnych i wyczerpujących opisów przyrody.

Podsumowanie

Klejnot jest ciekawie przedstawioną książką. Dzięki niespodziewanym zwrotom akcji nie będziecie się nudzić, nie znajdziecie niczego nielogicznego czy niezrozumiałego. Znajdziecie tutaj ciekawie skonstruowane postacie, na pewno każdy którąś z nich polubi. Z wciągnięciem się w książkę również nie będziecie mieli kłopotów, ponieważ autorka posługuje się łatwym, lecz nie infantylnym językiem. Pomimo niedopowiedzeń świat zbudowany przez autorkę jest nietuzinkowy i ciekawy, a dbałość o każdy szczegół tylko dodaje mu realności. Książka ma oczywiście kilka niedociągnięć, wątek miłosny jest bardzo słaby i banalny, książka pełna jest niedopowiedzeń, jednak możemy wszystko wybaczyć autorce i tłumaczyć to tak, że jest to debiut Amy Ewing, mimo wszystko ciekawy i dobry. Książce daję ocenę 7/10 i gorąco Wam polecam - naprawdę warto ją przeczytać!

*********************************************************************************************************

Jeśli czytaliście Klejnot, to dajcie znać w komantarzach, co sądzicie o tej książce. Piszcie też, jak się Wam podobała moja recenzja, bo może wyszedłem z wprawy po mojej przerwie?

Buziaki! :*